Ey anıb axtaranlarım!

Allaha inamım, ata-babama ehtiramım, övladlarıma məhəbbətim, elimə-obama bağlılığım, vətənə sədaqətim, gücsüzlərə köməkliyim, yazıqlara rəhmim, yolunu azanlara qəzəbim – əyilən qəddim, qıyılan gözlərim, pozulmuş səhhətim, yuxusuz gecələrim, narahat günlərim, gərginləşən əsəblərim – sevincim, kədərim, tapdığım və itirdiyim uğurlar, dosta etibarım, gəncliyimin əzabları, ahıllığımın gileyləri kitablarımın əmanətindədir. Məni və mənimi bilmək istəsəniz ömür salnaməmin natamam parçası olan əsərlərimi vərəqləyin.

Bütün yaranmışlar kimi, mənim də heç kimə bənzəməyən öz dünyam var. Qaranquş kimi uçub, gözdən itən dünyam. Ağlım kəsəndə mömin babamın gündə neçə dəfə sumağı gəbənin üstündə dayanaraq dönə-dönə əlini göyə qaldırıb Tanrının dərgahına üz tutduğuna, dizini yerə qoyub, qəddini əyib, alnını qarşısındakı möhürə vurduğuna baxıb avazla dediyi sözləri dinləyirdim. Kəndimizi əhatə edən dağların, qayaların əzəmətini, çalın-çarpaz cığırlar düşən geniş düzlərin seyrinə dalırdım. Çayların gur səsini, çeşmələrin xəfif pıçıltısını, rəngbərəng quşların nəğməsini dinləyirdim. Yorulmaq bilmədən yal-yamacları dolaşırdım. Müdriklərdən dərs alırdım, gecələr üzümü təmiz səmaya tutub ulduzları sayırdım. Ağacların quşqonmazına dırmanırdım. Elə bir qiymətli ətir təsəvvür etmirdim ki, əlindən kərəntisi, dəhrəsi, baltası düşməyən atamın tər basmış köynəyinin rayihəsi qədər mənə xoş təsir bağışlasın. Çılpaq atları yalmanlayıb tay-tuşlarımla cıdıra çıxardım. Qəbahətim olanda müəllimlərimdən çox valideynlərimin məzəmmətinə, töhmət və tənəsinə məruz qalırdım. Xoş əməllərim onların çöhrəsini məşəl kimi şölələndirirdi.

Axırda da dərkolunmaz bir qüvvənin qeybdən gələn işığında neçə-neçə döngələrdənkeçib sirli birdünyaya üz tutdum. Əsrəyaxın ömür etdiyim təfəkkür, təsəvvür, təxəyyül dünyasına. Sədası bu kitabda əksini tapan sətirlər dünyasına!

Əli İldırımoğlu